13.03.2019

Zmiany podatkowe w 2019 roku

W 2019 roku polski ustawodawca wprowadził liczne zmiany w przepisach podatkowych, w szczególności w podatku dochodowym od osób prawnych. Od początku roku obowiązują nowe zasady dotyczące cen transferowych, poboru podatku u źródła, rozliczenia aut osobowych oraz obniżoną 9% stawkę CIT dla najmniejszych firm. Na uwagę zasługują również zupełnie nowe regulacje wprowadzone do polskiego prawa podatkowego dotyczące „Exit Tax” oraz „dodatkowego zobowiązania podatkowego”.

CENY TRANSFEROWE

W porównaniu z obecnie istniejącymi regulacjami przepisy dotyczące cen transferowych podlegają znaczącym zmianom.

Nowe progi dokumentacyjne

Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów
i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

10.000.000 zł – w przypadku transakcji towarowej lub finansowej
2.000.000 zł – w przypadku transakcji usługowej
2.000.000 zł – w przypadku pozostałych transakcji.

Grupowa dokumentacja cen transferowych jest sporządzana przez podmioty należące do grupy podmiotów powiązanych dla której:

sporządzane jest skonsolidowane sprawozdanie finansowe
skonsolidowane przychody przekroczyły w poprzednim roku obrotowym kwotę 200.000.000 zł lub jej równowartość.

Grupowa dokumentacja cen transferowych może być sporządzona przez podmiot powiązany obowiązany do dołączania grupowej dokumentacji cen transferowych lub inny podmiot należący do grupy podmiotów powiązanych, w tym również
w języku angielskim.

Usługi o niskiej wartości dodanej

Do przepisów krajowych została wprowadzona definicja usług o niskiej wartości dodanej. Zgodnie z nowymi przepisami – jeżeli wynagrodzenie za te usługi będzie wynosić nie więcej niż 5% kosztów w przypadku nabycia oraz nie mniej niż 5% kosztów w przypadku świadczenia ich usług, organy odstąpią od określenia wysokości narzutu. Ustawa zawiera katalog usług o niskiej wartości dodanej.

Transakcje kontrolowane dotyczące pożyczek

Zgodnie z nowymi przepisami organ podatkowy odstępuje od określenia oprocentowania w przypadku transakcji kontrolowanej dotyczącej pożyczki, jeżeli:

ich oprocentowanie ustalone zostanie w oparciu o rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę, określone w obwieszczeniu Ministra Finansów
nie przewiduje się dodatkowych opłat związanych z obsługą pożyczek
zostały one udzielone na okres nie dłuższy niż 5 lat
suma pożyczek udzielonych oraz pożyczek otrzymanych od pomiotów powiązanych (poziom liczony odrębnie) wynosi nie więcej niż 20.000.000 zł

Korekta cen transferowych

Nowe przepisy regulują kwestię korekt cen transferowych wynikających z różnic pomiędzy zakładanym poziomem rentowności a rentownością rzeczywistą. Zgodnie z zmienionymi regulacjami korekta cen transferowych stanowi odpowiednio przychód lub koszt uzyskania przychodów i jest ujmowana w roku, którego dotyczy. Przy czym, w momencie dokonania korekty podatnik musi posiadać oświadczenie podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokonał korekty cen transferowych w tej samej wysokości. Dodatkowo podatnik zobowiązany jest dokonać przedmiotowej korekty cen transferowych w bardzo krótkim czasie, tj. dokonanie korekty cen transferowych musi nastąpić w rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, którego dotyczy ta korekta, tj. w ciągu 3 miesięcy po zakończeniu roku podatkowego.

Pozostałe zmiany

Nowe przepisy dotyczące cen transferowych zawierają doprecyzowanie definicji podmiotów powiązanych. Wydłużono również termin na złożenie oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych oraz złożenie informacji o cenach transferowych do 9 miesiąca po zakończeniu roku podatkowego. Termin na sporządzenie grupowej dokumentacji cen transferowych ustalono na 12 miesięcy po zakończeniu roku podatkowego. Wprowadzono również raportowanie cen transferowych w formie elektronicznej (TP-R).

PODATEK U ŹRÓDŁA

Nowe przepisy podatkowe wprowadzają istotne zmiany w poborze podatku u źródła. Główne zmiany polegają na obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych z tytułu udziału w zyskach osób prawnych oraz należności licencyjnych w przypadku gdy kwota wypłat na rzecz tego samego podmiotu (podatnika) przekroczy w ciągu roku podatkowego 2 mln zł (poniżej tej kwoty stosuje się zasady dotychczasowe).

Opinia o stosowaniu zwolnienia

Będzie można uniknąć obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (po przekroczeniu limitu 2 mln zł)
w przypadku gdy płatnik (podmiot dokonujący wypłaty) uzyskał „opinię o stosowaniu zwolnienia”.
Opinię tę wydaje organ podatkowy na wniosek podatnika lub płatnika w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Opinia podlega opłacie w wysokości 2.000 zł. Opinia umożliwia zastosowanie zwolnień wynikających z polskich przepisów podatkowych dotyczących należności wypłacanych z tytułu udziału w zyskach osób prawnych oraz należności licencyjnych dokonanych na rzecz udziałowca (dywidenda) lub podmiotów powiązanych (należności licencyjne) przy zachowaniu określonych warunków, w tym określonego w przepisach minimalnego poziomu udziałów, terminu ich posiadania oraz wymogu ustalenia rzeczywistego właściciela należności. Opinia o stosowaniu zwolnienia nie będzie dotyczyć postanowień umów międzynarodowych. Opinia wygasa co do zasady w ciągu 36 miesięcy od jej wydania.

Oświadczenie płatnika

Płatnik po przekroczeniu limitu 2 mln zł będzie mógł nadal stosować obniżenie lub zwolnienie z podatku wynikające z prawa polskiego lub umów międzynarodowych, jeżeli złoży do dnia wypłaty należności oświadczenie, że:

posiada dokumenty wymagane dla zastosowania innej stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku
zachował należytą staranność przy weryfikacji dokumentów niezbędnych dla zastosowania innej stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku oraz, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania powyższych preferencji.

Na moment złożenia oświadczenie płatnik powinien zgromadzić i dysponować wszystkimi dokumentami (m.in. certyfikatem rezydencji podatnika) wymaganymi przez przepisy podatkowe, w tym umowy międzynarodowe. Składając oświadczenie, płatnik bierze odpowiedzialność za spełnienie wszystkich wymogów prawnych. Oświadczenie powinien złożyć kierownik jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości (nie później niż w dniu wypłaty należności). Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia przez pełnomocnika. Oświadczenie będzie składane wyłącznie w postaci elektronicznej. Oświadczenie będzie wywoływać ograniczony czasowo skutek, tj. do upływu drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono oświadczenie. Po upływie terminu ważności płatnik będzie uprawniony do złożenia kolejnego oświadczenie.

W przypadku gdy „oświadczenie płatnika” w zakresie podatku u źródła nie było zgodne z prawdą, lub gdy płatnik nie dokonał wymaganej weryfikacji lub podjęta przez płatnika weryfikacja nie była adekwatna do charakteru i skali działalności, wówczas płatnik ponosi odpowiedzialność na niepobrany lub zaniżony podatek u źródła, jak również „dodatkowe zobowiązanie podatkowe”.

Zwrot podatku z tytułu wypłaconych należności.

W przypadku braku „opinii o stosowaniu zwolnienia” lub „oświadczenia płatnika” podatnik lub płatnik może wystąpić do organu podatkowego z wnioskiem o zwrot zapłaconego podatku u źródła. Wniosek ten powinien zostać złożony wraz z:

certyfikatem rezydencji
dokumentacją dotyczącą przelewów bankowych
dokumentację dotyczącą zobowiązania do wypłaty należności
oświadczenie o spełnieniu przesłanek dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania wypłaty
oświadczenie o powstaniu obowiązku podatkowego, a także oświadczenie wraz z uzasadnieniem wnioskodawcy, że podatnik albo jego zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności (otrzymuje należności dla własnej korzyści)
oświadczenie wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem, że podatnik prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych
ustalenia umowne, z powodu których płatnik wpłacił podatek z własnych środków i poniósł ciężar ekonomiczny tego podatku
oświadczenie co do zgodności z prawdą faktów przedstawionych we wniosku.

Co do zasady, zwrot podatku ma następować w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Wniosek o stwierdzenie nadpłaty składany będzie wyłącznie elektronicznie.

Rzeczywisty właściciel.

Znowelizowane przepisy doprecyzowały również definicję rzeczywistego właściciela należności. Do dotychczasowej definicji rzeczywistego właściciela dodano nowe przesłanki: ponoszenie ryzyka ekonomicznego związanego z utratą tej należności lub jej części oraz prowadzenie rzeczywistej działalności gospodarczej w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ustalenie, czy zagraniczny odbiorca płatności jest rzeczywistym właścicielem, będzie wymagało od polskiego płatnika zbadania dodatkowych okoliczności faktycznych.

ROZLICZANIE KOSZTÓW SAMOCHODÓW OSOBOWYCH

Znowelizowane przepisy podatkowe zmieniają zasady rozliczania kosztów samochodów osobowych. Zgodnie z przepisami obowiązującymi od stycznia 2019 roku za koszty uzyskania przychodów nie będzie można uznać odpisów amortyzacyjnych od samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

225.000 zł – w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym
150.000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Dodatkowo do kosztów podatkowych nie będzie można zaliczać składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.
Wyłączeniu z kosztów podatkowych podlegać także będą opłaty z umowy leasingu operacyjnego, najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze
w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł (225.000 zł dla pojazdu elektrycznego) pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

W przypadku samochodów użytkowanych wyłącznie firmowo (konieczna będzie szczegółowa ewidencja przebiegu pojazdu) kosztem nadal będzie 100% wydatków eksploatacyjnych, m.in. paliwo, serwis, naprawy. W przypadku aut osobowych użytkowanych firmowo i prywatnie kosztem będzie 75% wydatków eksploatacyjnych.
W przypadku gdy opłata, w tym czynsz, z tytułu umowy leasingu operacyjnego, najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze zostały skalkulowane
w sposób obejmujący koszty eksploatacji samochodu osobowego, ww. zasadę stosować będzie się do tej części opłaty, która obejmuje koszty eksploatacji samochodu osobowego.

PODATEK OD PRZYCHODÓW Z NIERUCHOMOŚCI

Przepisy obowiązujące od stycznia 2019 roku przewidują rozszerzenie przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu ma podlegać każdy środek trwały będący budynkiem, który zostanie oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zlokalizowany na terenie Polski. Wyłączone z opodatkowania mają być jedynie budynki mieszkalne wzniesione w ramach programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego.

Zgodnie z znowelizowanymi przepisami podstawę opodatkowania stanowi ustalana przez podatnika na 1. dzień miesiąca suma wartości początkowych wszystkich budynków, która będzie pomniejszona o kwotę wolną, wynoszącą 10 mln zł. Przychodu (do ustalenia podatku) nie ustala się w przypadku, gdy łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.

Kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki bieżącej na podatek dochodowy. Kwotę zapłaconego
i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku dochodowego za dany rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się
w zeznaniu rocznym.

Kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona podlega zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz podatku od przychodów z budynków, w szczególności jeżeli koszty finansowania dłużnego poniesione w związku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak również inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych.

PREFERENCYJNA 9% STAWKA CIT

Zmieniona ustawa przewiduje, że stawka CIT wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych dla podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości EUR 1.200.000 przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego. Stawka ta obejmuje tzw. małych podatników oraz podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej (za wyjątkiem podatników powstałych w wyniku restrukturyzacji).

ZALICZENIE DO KOSZTÓW UZYSKANIA PRZYCHODU FINANSOWANIA WŁASNEGO

Nowe przepisy podatkowe wprowadzają możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów hipotetycznych kosztów finansowania własnego. Zgodnie z nowymi przepisami za koszt uzyskania przychodów uznaje się kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:

dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, lub
zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.

Koszty podatkowe z tego tytułu nie będą mogły przekroczyć w roku podatkowym kwoty 250.000 zł. Nowe przepisy stosowane będą po raz pierwszy do roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2019 r oku.

NOWE ZASADY ROZLICZANIA STRATY PODATKOWEJ

Nowelizowane przepisy zakładają, że o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Nowe przepisy będą stosowane do strat, które powstały po 31 grudnia 2018 roku.

EXIT-TAX – PODATEK OD NIEZREALIZOWNYCH ZYSKÓW

Znowelizowane przepisy wprowadzają zupełnie nowe regulacje dotyczące podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków. Mają one zastosowanie w przypadku opuszczenia przez podatnika państwa rezydencji lub transferu określonych składników majątku za granicę. Przepisy te wynikają z implementacji postanowień dyrektywy UE ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania (dyrektywa ATA). Polskie przepisy wprowadzają jednak odpowiednie regulacje zarówno dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych jak również podatników podatku dochodowym od osób fizycznych (co nie jest wymagane przez dyrektywę UE).
Podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi 19% podstawy opodatkowania. Opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:

przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiot
zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), w wyniku której Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego siedziby lub zarządu do innego państwa.

Dochód z niezrealizowanych zysków stanowi nadwyżka wartości rynkowej składnika majątku, w tym wynikającego ze zmiany rezydencji ustalanej na dzień jego przeniesienia, albo na dzień zmiany rezydencji podatkowej, ponad jego wartość podatkową. Podstawę opodatkowania stanowić będzie suma dochodów
z niezrealizowanych zysków ustalonych dla poszczególnych składników majątku. W przypadku przeniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części dochód z niezrealizowanych zysków dotyczy całego przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części).

Przez „wartość podatkową” rozumieć należy niezaliczoną uprzednio do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie, jaka zostałaby przyjęta przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, gdyby składnik ten został przez niego odpłatnie zbyty.
Przepisy określają jednocześnie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków składników majątku czasowo przeniesionych poza terytorium RP, zwolnienia w niektórych przypadkach z opodatkowania (co do zasady składniki majątku przeznaczone do służbowego użytku pracowników) czy też rozłożenie na raty zapłaty podatku.
W zakresie opodatkowania podatników podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane są dwie stawki podatku (19 i 3%) jak również wprowadzono zwolnienie z opodatkowania, gdy łączna wartość rynkowa przenoszonych składników majątku nie przekracza kwoty 4.000.000 zł.

DOCHODY GENEROWANE PRZEZ PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ – IP BOX

Podatek od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Dochody uzyskiwane z komercjalizacji praw własności intelektualnej, które zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R podlegać będą opodatkowaniu 5% stawką CIT. Prawa własności intelektualnej w rozumieniu ustawy stanowią:

prawo do wynalazku (patent)
prawo ochronne na wzór użytkowy
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego
prawo z rejestracji topografii układu scalonego
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub środek ochrony roślin
prawo z rejestracji produktu leczniczego i weterynaryjnego dopuszczone do obrotu
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie o ochronie prawnej odmian roślin
autorskie prawo do programu komputerowego.

Przepisy zawierają definicję dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu do objęcia ulgą będzie wyliczany przy zastosowania wzoru, określonego w ustawie.

DODATKOWE ZOBOWIĄZANIE PODATKOWE W ORDYNACJI PODATKOWEJ

Nowelizacja ordynacji podatkowej wprowadza „dodatkowe zobowiązanie podatkowe”. Jest to rozwiązanie podobne do obecnie funkcjonującego w podatku VAT, jednak przepisy Ordynacji podatkowej wprowadzają „sankcję” związaną z unikaniem opodatkowania, zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści, przepisów o cenach transferowych.
Zgodnie z zmienionymi przepisami organ podatkowy ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe wydając decyzję m.in.:

z zastosowaniem przepisów dotyczącym ogólnej klauzuli unikania opodatkowania
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści
na podstawie tzw. małych klauzul przeciwko unikaniu opodatkowania, przewidzianych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych
na podstawie przepisów o cenach transferowych
gdy „oświadczenie płatnika” w zakresie podatku u źródła nie było zgodne z prawdą, lub gdy płatnik nie dokonał wymaganej weryfikacji lub podjęta przez płatnika weryfikacja nie była adekwatna do charakteru i skali działalności płatnika.

Dodatkowe zobowiązanie podatkowe wynosi 10% lub 40% kwoty korzyści podatkowej. W niektórych przypadkach stawka ulega podwojeniu lub nawet potrojeniu. Dodatkowe zobowiązanie podatkowe nie dotyczy podatku VAT, gdzie instytucja ta jest uregulowana odrębnie.
Przepisy przewidują również, że organ podatkowy może odstąpić od ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności oraz faktów można przyjąć, że w momencie dokonywania czynności, których dotyczy decyzja, podatnik pozostawał w błędnym, ale usprawiedliwionym przekonaniu o zgodności uzyskanej przez niego w danych okolicznościach korzyści podatkowej z przedmiotem i celem ustawy podatkowej lub jej przepisu (dobra wiara)”. Na ocenę, że podatnik działał w dobrej wierze, może wskazywać w szczególności nieprowadzenie przez niego działalności gospodarczej lub prowadzenie jej w niewielkiej skali, wskutek czego nie można było rozsądnie oczekiwać, że w odniesieniu do czynności, których dotyczy decyzja, będzie on korzystał z profesjonalnych porad dotyczących ich skutków podatkowych”.
Dodatkowego zobowiązania podatkowego organy podatkowe nie zastosują „względem osoby fizycznej, która za ten sam czyn ponosi odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe”.

ADRESY IP W BANKOWOŚCI ELEKTRONICZNEJ

Obecne przepisy ordynacji podatkowej w rozdziale dotyczącym przeciwdziałaniu wykorzystywania sektora finansowego do wyłudzeń skarbowych zostały rozszerzone. Obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej może żądać przekazania przez bank dodatkowo także adresów IP, z których:

następowały logowania do usług bankowości elektronicznej ze wskazaniem identyfikatora, z którego użyciem dokonano logowania, oraz daty i godziny tych logowań
zostały złożone dyspozycje przeprowadzenia transakcji wraz ze wskazaniem identyfikatora, z którego użyciem złożono dyspozycję, oraz daty i godziny złożenia tych dyspozycji.

OBOWIĄZEK RAPORTOWANIA SCHEMATÓW PODATKOWYCH

Nowe przepisy wprowadzające obowiązek raportowania schematów podatkowych wynikają z wdrożenia do polskiego systemu prawnego założeń dyrektywy Rady (UE) 2018/822 w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania w odniesieniu do podlegających zgłoszeniu uzgodnień transgranicznych, zwanej dyrektywą MDR (ang. mandatory disclosure rules).
Zgodnie z nowymi przepisami doradcy podatkowi, radcowie prawni, adwokaci i inni eksperci będą musieli informować Szefa KAS o schematach podatkowych. Dodatkowo osoby te są zobligowane do wprowadzenia odpowiednich wewnętrznych procedur w zakresie MDR. W niektórych przypadkach (np. doradca podatkowy powoła się na obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej) obowiązek poinformowania Szefa KAS będzie spoczywał na kliencie (podmiot, u którego jest wdrażany schemat podatkowy).

Ustawa zawiera szczegółową definicję i cechy schematu podatkowego. Co do zasady, schemat podatkowy polega na opracowaniu określonego planu działania, którego głównym elementem nie jest cel gospodarczy, a jedynie osiągnięcie korzyści podatkowych.

Przykładami schematu podatkowego mogą być: założenie spółki komandytowo-akcyjnej, darowizna między spółkami tworzącymi grupę kapitałową, wykorzystywanie różnic przepisów prawa podatkowego w różnych krajach, zakładanie trustów czy fundacji, konstrukcje polegające na tworzeniu sztucznych podmiotów holdingowych, transfer dochodów do krajów o niższym obciążeniu podatkowym (raje podatkowe), wycofanie znaku towarowego (rebranding), nadużycie zwolnienia dla dywidend, nabywanie znaków towarowych o dużej wartości od podmiotu zagranicznego.
Głównym powodem wprowadzenia obowiązku raportowania schematów podatkowych jest zniechęcenie podatników i ich doradców do korzystania ze schematów podatkowych.
Informacja o schemacie podatkowym ma być przekazywana za pośrednictwem prowadzonego przez Szefa KAS systemu teleinformatycznego, zwanego systemem MDR, za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

INNE ZMIANY W PRZEPISACH

Pozostałe zmiany w przepisach podatkowych obowiązujące od stycznia 2019 roku:

Nabywanie pakietów wierzytelności
Alternatywny sposób opodatkowania emisji euroobligacji
Opodatkowanie obrotu walutami wirtualnymi
Opodatkowanie dochodów kontrolowanej spółki zagranicznej – CFC.

Niniejszy dokument został przygotowany wyłącznie w celach informacyjnych i ma charakter ogólny. Każdorazowo przed podjęciem działań na podstawie prezentowanych informacji rekomendujemy uzyskanie wiążącej opinii ekspertów TPA Poland oraz Baker Tilly Woroszylska Legal.

>>Zapoznaj się z pozostałymi alertami>>