Legal Highlights for Real Estate – Lipiec 2024
Zmiany w ustawie o gospodarce nieruchomościami w zakresie opłaty adiacenckiej
Do pierwszego czytania w Komisji Infrastruktury oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej skierowano komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami („u.g.n.”). Znajduje się w nim kluczowa zmiana dot. regulacji opłaty adiacenckiej ustalanej na podstawie art. 98a i art. 145 u.g.n.
Zgodnie z art. 98a u.gn. opłata adiacencka nie może zostać ustalona w wysokości nie większej niż 30%, liczonej pomiędzy różnicą wartości nieruchomości przed podziałem i po podziale. Gmina musi przy tym podjąć uprzednio uchwałę w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej, ponieważ tylko na jej podstawie może następnie ewentualnie nałożyć na osobę dokonującą podziału nieruchomości obowiązek uiszczenia kwoty na rzecz rady gminy. Warunkiem koniecznym jest przy tym bezsporne wykazanie, że w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego wzrośnie jego wartość, a różnica w wartości nieruchomości ustalona jest na podstawie operatu szacunkowego, który sporządza najczęściej biegły, na zlecenie rady gminy, która to jest konfrontowana z operatem podmiotu dokonującego podziału.
Obecnie wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Natomiast zgodnie z treścią projektowanych zmian okres ten ma zostać skrócony do 18 miesięcy.
Zgodnie zaś z art. 145 u.g.n., wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń i infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. W dotychczasowym brzmieniu, termin na wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia takiej opłaty również wynosił 3 lata i tu także nowelizacja zakłada skrócenie tego terminu do 18 miesięcy.
Jak wynika z uzasadnienia projektu, dotychczasowy termin na wszczęcie postępowania jest zbyt długi. Wskazano przy tym, że taka sytuacja stwarza wśród właścicieli nieruchomości dużą niepewność, ogranicza swobodę kształtowania przez nich budżetu gospodarstwa domowego i buduje poczucie braku zaufania do Państwa.
Nowe rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii: kluczowe zmiany w planowaniu przestrzennym
W Dzienniku Ustaw ukazało się rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z 15 lipca 2024 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, które znacząco wpłynie na planowania przestrzennego w Polsce.
Rozporządzenie określa sposób ustalania w decyzji o warunkach zabudowy wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w tym wymagania dotyczące ustalania:
- linii zabudowy,
- maksymalnej intensywności zabudowy,
- minimalnej i maksymalnej nadziemnej intensywności zabudowy,
- udziału powierzchni zabudowy,
- szerokości elewacji frontowej,
- wysokości zabudowy,
- geometrii dachu (kąta nachylenia i układu połaci dachowych),
- minimalnego udziału powierzchni biologicznie czynnej,
- minimalnej liczby miejsc do parkowania.
Rozporządzenie weszło w życie z dniem następującym po dniu jego ogłoszeniu, tj. 26 lipca 2024 r.
