Przełomowe orzeczenie NSA w sprawie drogi pożarowej – komentarz
Sądy Administracyjne pochyliły się niedawno nad kwestią niebędącą dotąd przedmiotem ich rozważań, a dokładnie – ustaleniem właściwej stawki opłaty za zajęcie pasa drogowego przez drogę pożarową.
Pod koniec stycznia Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) odrzucił skargę kasacyjną złożoną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) w Warszawie w przedmiocie ustalenia opłaty za zajęcie pasa drogowego. Orzeczenie to można uznać za przełomowe, ponieważ podważa ono dotychczasową praktykę organów wydających decyzje w przedmiocie zajęcia pasa drogowego.
Orzeczenie NSA zostało wydane w następującym stanie faktycznym
Spółka będąca właścicielem budynku biurowego w Warszawie złożyła wniosek do Zarządu Dróg Miejskich (ZDM) o wydanie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, ponieważ droga pożarowa służąca temu budynkowi, zgodnie z wydanym pozwoleniem na budowę, urządzona została w pasie drogowym drogi publicznej. ZDM (działając na zlecenie Prezydenta Miasta Warszawa) wydał decyzję zezwalającą na zajęcie pasa drogowego ustalając opłatę za zajęcie tego pasa na podstawie iloczynu powierzchni drogi pożarowej, ilość dni zajęcia oraz stawki dziennej przewidzianej dla obiektu budowlanego.
Zastosowanie w przypadku drogi pożarowej stawki dziennej przewidzianej dla obiektu budowlanego było zgodne z praktyką ZDM w tym zakresie. Właściciel budynku biurowego nie zgodził się jednak z koniecznością uiszczenia opłaty, wobec czego złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które to utrzymało decyzję ZDM w mocy. Właściciel zaskarżył więc otrzymaną decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (WSA).
Wyrok WSA okazał się być korzystny dla właściciela budynku. Wprawdzie WSA stwierdził, że opłata za zajęcie pasa drogowego pod drogę pożarową jest należna, ale nie zgodził się z decyzją ZDM, że opłata za korzystanie z drogi publicznej ma zostać wyliczona przy zastosowaniu stawki przewidzianej dla obiektu budowlanego. WSA uchylił zaskarżoną decyzję SKO oraz decyzję ZDM, nakazując przy tym, aby przy ponownym rozpatrywaniu sprawy ZDM stosowało stawkę przewidzianą dla urządzenia infrastruktury technicznej. Warto tutaj podkreślić, że stawka ta jest korzystniejsza finansowo dla podmiotu zajmującego pas drogowy. W zaistniałej sytuacji SKO nie zgodziło się z orzeczeniem WSA i złożyło skargę kasacyjną do NSA, której rozstrzygnięcie nastąpiło pod koniec zeszłego miesiąca.
Obecnie oczekujemy uzasadnienia wyroku NSA, które powinno nastąpić lada dzień.
(Orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2023, sygn. akt II GSK 985/22).
Komentarz
Katarzyna Koszel- Zawadka
Partner | Radca Prawny
Barbara Kostyra-Górnik
Senior Associate | Adwokat
